{{#palabras}}
{{.}}
{{/palabras}} {{^palabras}}
No hi ha cap resultat ...
{{/palabras}}
balboteig (Diccionari)
balboteig
1.
m.
Acció de balbotejar.
2.
m. PSIC.
Forma imperfecta i vacil·lant de parlar pròpia dels xiquets.
balboteig (Traducció Valencià-Castellà)
balboteig
m.
balbuceo.
Et pot interessar
balausta
biprisma
buje
contrahacer
correccionalisme
crestut
desmadejado
ectropión
equatorial
gafa
llambrar
navicular
prefix
radiolocalización
recopilador
reificació
repelar
ricinulis
rotle
sonoroso