{{#palabras}}
{{.}}
{{/palabras}} {{^palabras}}
No hi ha cap resultat ...
{{/palabras}}
balbuceig (Diccionari)
balbuceig
1.
m.
Acció de balbucejar.
2.
m. PAT.
Vici de pronunciació que consistix en una articulació imperfecta i titubejant de les paraules.
balbuceig (Traducció Valencià-Castellà)
balbuceig
m.
balbuceo.
Et pot interessar
acaramel·lar
andábata
boréade
braceig
bufetejar
cachorrillo
consecutivamente
custodio
epifil·le
esvedellar-se
holoédrico
madrigalejar
pesaácidos
pleomorfisme
poligàmic
rearme
recipiendario
roten
sempiternament
sobrarb