{{#palabras}}
{{.}}
{{/palabras}} {{^palabras}}
No hi ha cap resultat ...
{{/palabras}}
centumvir (Diccionari)
centumvir
m. HIST.
En l'antiga Roma, cada un dels membres d'un tribunal encarregat de jutjar els assumptes privats, sobretot els de l'herència.
centumvir (Traducció Valencià-Castellà)
centumvir
m.
centunviro.
Et pot interessar
Sal·lusti
angièctasi
bencilpenicilina
bisecte
bombable
burdeos
copropietari
grívia
hemisaprófito
inconsecuente
llampegar
neoformación
ombratge
ombrejar
periféricamente
regalament
sinquilia
sotabocal
tosquedat
virtuosístic